Quote:
Originally Posted by Znak
Onda su se pojavili Guns N' Roses, Nirvana, Vaya Con Dios i sl. sa svojim shavatnjem kako treba ispoštovati zahteve mejnstrima, kao potpuna kontra vladavini ritam mašina i sintisajzera, i znamo kako je to prihvaćeno od najšire publike. U protekloj deceniji to je uradila Ejmi Vajnhaus.
|
Ti ne voliš ritam mašine i sintisajzere?! Tako pretpostavljam , a ako nije - ispravi me!
Električne gitare i pojačala su nekad isto bili noviteti i novotarije od kojih se tadašnjim pobornicma neke drugačije muzike dizala kosa na glavi...pretpostavljam da bi ti bio jedan od njih...
Takođe znam da kad je Miles Davis svirao na Vudstoku - pianistu su jedva nagovorili da sjede za nešto što se zvalo električni klavir...to je za njega bilo strašno...a to je bio sad već legendarni Rhodes..
Isto je tako i jazz bio omražen i preziran (od takvih kao ti?) kao jeftini trend uz koji raja đuska...
Ako ćemo pošteno, Rock and Roll, nema neku striktno muzičku vrijednost ništa znamenitiju ni velelepniju od bilo kakvog drugog vida popularne muzike...RnR je nosio u svoje vrijeme nešto drugo - a to nije bila neka muzička kolosalnost...već 70% posto poruke teksta!
ako ćemo da pričamo o muzici - ok...o jazzu? o klasici ? o nekim izvornim, tradicionalnim melosima...o Rumunima? Mađarima? Ciganima ?
Jedna prosječna rok kompozicja po meni nema ništa puno muzički moćnije od prosječnog narodnjaka! Tekst je to što pravi tu svetu razliku
Šabloni su u pitanju u oba slučaja što se tiče muzičkog izraza! Tu karakteristiku djele gotovo sve vrste popularne muzike zajedno sa rokom i narodnjacima - a to su neke standardizovane muzičke , da ih nazovemo, konstrukcije koje služe češće kao
pratnja za tekst, a ne kao nešto samo po sebi muzički kolosalno...
Ovo ti sve pričam zbog toga što stalno forsiraš tu stranu priče o muzici kao umjetnosti - te onda da čuješ da i drugi imaju stav o tome...a moj je da se to baš i ne treba tražiti u savremenoj (20 vijek) muzici - čak je i dobrom dijelu jazz-a diskutabilna umjetnička vrijednost ako ćemo baš o tome - jer je i tu već puno šablona koji su služili da se opali improvizacija i da raja đuska
Bez neke dubine na umu stvaraoca iste
Ako ćemo da idemo dalje - možemo da diskutujemo i o klasici - šta su tu bila prava umjetnička djela, a šta se radilo samo da se zabave i plešu gospoda i aristokratija po dvorovima!?
Sve ti ovo pričam zbog toga što je meni lično priča o kvalitetu i vrijednosti u muzici jedna jako kompleksna i problematična tema o kojoj bi mogo da se priča i piše dugo! Da li se uopšte čak i virtuozno izvođenje može smatrati umjetnošću ili pak, vještinom - a da je umjetničko stvaralaštvo u stvari samo komponovanje!? Onda tu u priču ulazi džez i improvizacija...puno puno pitanja i potpitanja na koje možemo da se složimo ili ne!
ALI suština ove konkretne teme je trenutni trend da se izvlači veliki RMS iz muzičkih snimaka - pitanje tehniče prirode...Mislim da količina rms-a definitvno ne bi ugrozila neko remek djelo! Bez brige!