Ma, ljudi muzika je čudo...najjača magija
i ovo kad se kaže muzika za "svoju dušu"... pa, i tu ima nekog vida "interesa"...ja npr. radim "za svoju dušu" jer mojoj duši prija i godi taj trenutak stvaranja, sviranja, pjevanja, dakle pruža ti sam čin zadovoljstvo, a još veće zadovoljstvo je u slučaju da to što uradiš može nekom drugom da pruži zadovoljstvo! Sad, što spletom raznih okolnosti, nečija muzika postanje poznata široj publici , nečija ne...ne znači uopšte da je jedna ili druga manje vrijedna...Jedino što meni smeta kod muzike je kad je muzika ništa drugo nego sretstvo za sticanje para , dakle kad se radi samo i samo radi profita, a smeta mi i kad se radi samo pod izgovorom da bi bila "drugačija" i "dublja"...tu imaš dvije krajnosti - onaj najljigaviji neki pop i onaj neki duboki eksperiment - eto onaj neki jazz sa beskonacnim improvizacijama i slicno..Najbolja je zlatna sredina - da ima ljubavi prema muzici i što da se ne računa na neku eventualnu korist od te muzike...? Najgore su krajnosti...e, u tome ja vidim razlog te čuvene "krize" u modernoj muzici o kojoj se često priča i diskutuje...mora i muzičar od nečega da živi ! I muzičar mora da pije i jede! Mada, zanimljivo je da su često uspijevali kako komercijalno, tako i sa ove "dubinske" strane neki ljudi kojima uopšte to nije bio cilj - nego su prosto svirali da bi svirali! Pravilo je da nema pravila...završavam kako sam i počeo - muzika je čudo!
P.S.
Privilegovani su oni koji osim muzičke imaju još poneku vještinu od koje mogu da žive - pa, onda stvarjau rasterećeno, pa šta bude - bude!
Ze mene je muzika jedan od najboljih ljekova protiv dosade - penicilin za dosadu! Tako da u krajnjoj liniji - ne moraš niti pare da zaradiš, niti da si slavan - ako voliš da praviš i stvaraš muziku - ti si izliječen od opake bolesti - od dosade!