[bassystem]

Tema je vrlo interesantna i inspirativna, čak sam ja po malo htio to dotaći u onoj nesretnoj temi o muzici za pare...

Danas je u muzici mnogo vi?e zastupljen biznis nego umjetnost, zato se i de?avaju takve stvari, da ljudi prosto po inerciji prave muziku samo zbog zarade...zato je i sve manje ljudi poput Dilana, Ričardsa, koji su iskreno vjerovali u to ?to pjevaju, sviraju i ?ivjeli rock and roll...naravno da ?to se tiče rolingstinsa, nije muzika presudna za njihov uspjeh, nego stav, uvjerenje, imid? i sve ?to to nosi sa sobom....zato njima i nebi dobro do?ao neki virtuoz, nego čovjek koji vjeruje u poruku koju ta muzika nosi, kao i čovjek koji odsvira rif ne razmi?ljajući o intonaciji, harmoniji, zvuku...nego zato jer se dobro osjeća dok ga svira...tako ja to vidim

I Pink Floyd je takođe fenomen koji mi je danas potpuno nevjerovatan. Mo?da su oni imali sreće da kreiraju muziku u interesantnije vrijeme, ali je sigurno da to nisu radili da bi zaradili pare nego iz ljubavi prema muzici...naravno da tu dolazi do izra?aja njihova individualnost kao i sposobnost da izvuku najbolje jedan od drugoga...roger waters je bitan za pink floyd vi?e kao kompozitor nego kao basista...jer čovjek koji napravi projekat kao ?to je "The Wall" za mene je genije...I dobro je pričati o tome jer mnogi ljude pomije?aju pojmove: svaki muzičar (producent, snimatelj...) mora kao po defaultu prvo naučiti tehniku i teoriju, ali najbitnija je individualnost i kreacija...naravno da je tehnika bitna, ali ljudi obično pomisle da je dovoljno navje?bati skale ili skidati druge muzičare da bi se bio dobar...a upravo je obrnuto: ?ta će meni gitarista koji svira kao metini, lukater ili satrijani...to je potpuno bezlično i dosadno, naslu?ao sam se originala dovoljno da mi ne treba kopija...bolje da svira 3 tona, ali kad ih odsvira da osjetim da je to njegovo...


mo?e o tome dosta da se priča, evo, neka ka?e jo? neko...